Wat je kunt leren door foto’s te bekijken

Tijdens een ontbijtnetwerk bij De Zaak in Vught begin november 2016, sprak ik Miranda Roijakkers. Ze vertelde me over haar ervaringen over het hebben van foto’s en hoe zij zich voelde tijdens het verlies van haar moeder. Ik heb haar gevraagd of dit verhaal met je gedeeld kon worden, want eenieder ervaart dingen zo anders.

Miranda haar verhaal

Als de dag van gisteren kan ik mij mijn moeders begrafenis in beeld krijgen, terwijl ik in die periode helemaal de weg kwijt was. Toen mijn moeder overleed voelde het alsof het zand onder mijn voeten wegzakte. Een donkere periode na een ziekbed van een jaar was aangebroken en ik wist niet wat er met mij gebeurde.

Miranda Roijakkers

Gevoel wegstoppen naar buitenwereld

Ondanks dat gevoel wilde ik dat niet laten zien, zoals altijd wil en kon ik mijzelf niet laten zien. Wat ging ik doen om mijzelf sterk te voelen? De dagen na het overlijden en tot de begrafenis zonderde ik mezelf af op de momenten dat daar ruimte voor was om innig verdriet te kunnen voelen, welk verdriet dat daadwerkelijk was kon ik toen niet goed benoemen. Ben naar de kapper gegaan om er op de dag van de begrafenis op mijn mooist uit te kunnen zien en heb een mooie zwarte rok gekocht, één waarvan ik voelde dat ik mijzelf mooi en de moeite waard voelde.

Kist met bloemen, begrafenis, graf

Foto’s hielpen mij inzien

Heel blij was ik dat een nicht vroeg of zij foto’s mocht maken tijdens de begrafenis, dat vond ik een heel mooi aanbod en daar maakten wij graag gebruik van. Tot op de dag van vandaag heb ik daar geen spijt van gehad. Terugkijkend op deze foto’s kan ik zien hoeveel verdriet er in mij zat, en dat was niet alleen verdriet van haar overlijden. Inmiddels weet ik wat het andere verdriet was. Omdat ik een album heb laten maken van de foto’s heb ik een mooie herinnering aan haar begrafenis. Je zou zeggen dat je liever de foto’s hebt van mijn moeder in leven. Inderdaad, dat klopt, en die heb ik ook want zij heeft tijdens haar periode van ziek zijn een fotoalbum gemaakt waar haar leven vanaf haar geboorte tot haar overlijden op haar 65-ste in beeld is gebracht.

Terugkijken helpt

Terugkijkend in het album wat mijn moeder heeft gemaakt kan ik nu dingen zien die ik nooit eerder heb gezien van wie zij was. Door het album van de begrafenis kan ik deze dag terughalen in mijn herinnering. Het weg zakken van de aarde onder mijn voeten na haar overlijden is nu volledig op zijn plek gevallen. Eerste kerstdag is het 7,5 jaar geleden dat zij is overleden. Op 14 december 2016, zou zij 73 zijn geworden. Inmiddels heb ik volledig harde grond onder mijn voeten en sta ik stevig in mijn schoenen. Ik durf mijzelf zelfs kwetsbaar op te stellen door onder andere dit verhaal met jullie te delen waarmee ik jullie hopelijk iets kan geven. Mijn kracht heeft zich inmiddels volledig ontwikkeld en wat is het mooi om de kwetsbaarheid en kracht dicht bij elkaar te kunnen voelen.

uitvaart-en-bloemen-3-van-3
De toegevoegde foto’s laten het beeld zien van mijn wens om haar in bloemen te omringen. Bloemen omdat zij daar heel veel van hield en daar van kon genieten. Mijn boodschap “dag lieve mama” heb ik nooit aan haar uit durven spreken maar staat wel op het beeld zodat ik terug kan lezen en in het nu kan voelen hoe lief zij voor mij is geweest.

Kledingkeuze

Vanuit één van mijn beroepen als imago styliste benadruk ik hier graag over wat de buitenkant als kleding kan doen als het geven van kracht tijdens speciale gebeurtenissen. Zoals mijn keuze er echt top uit te zien voor mijn moeder.
Natuurlijk gaat het er bij kleding om dat jij jezelf daar prettig in moet voelen om jezelf te kunnen zijn. Maar zijn we altijd onszelf? Ik denk, voel en zie dat veel mensen niet zichzelf zijn. Het is aan eenieder de eigen keus of zij zichzelf willen worden. Op dagen als een begrafenis kan kleding jou helpen om jezelf sterk te kunnen en mogen voelen. Of je wel of niet dicht bij jezelf bent, met kleding kun je kracht creëren. Een schouder rechter maken om sterker te lijken is een makkelijk bruikbaar hulpmiddel. Hopelijk laat jij jezelf toe om het kwetsbare deel wat daaronder zit zichtbaar te maken aan degene die dat van jou mogen zien.
Het in beeld brengen zoals Boukje dat doet voor een speciale gebeurtenis is een mooie en waardevolle herinnering. Een herinnering die jij later misschien zelf nodig hebt of om met een ander deze herinnering te kunnen delen. Of om net zoals ik in te zien dat kwetsbaarheid zo dicht bij kracht staat.
Liefs Miranda Roijakkers

van www.cincforu.comimage006

Nu zou ik graag van je horen: hoe ga je gekleed naar een begrafenis? Is dat altijd hetzelfde, of hangt dat af aan de persoon die overleden is? Hoe belangrijk vind je het bijvoorbeeld om in het zwart gekleed te gaan? Wanneer zou je juist niet in het zwart gekleed gaan? We zijn benieuwd naar jouw reactie.

Geef jouw reactie dus in het veld hieronder. Dat waarderen we enorm. Het komende blog gaat over de kleding die passend is bij een Afscheidsfotograaf.