“Ik wist niet dat we elkaar zoveel vast hielden..”
Een aanraking, een glimlach, een knipoog Bij het fotograferen van een uitvaart zie ik veel verdriet, maar ook veel gebaren van steun. Een aanraking, een glimlach, een knipoog. En soms heb ik het zelf niet eens zozeer in de gaten, maar zie ik later in de reportage...
Kist vol woorden
Liefdevolle woorden Iedereen had thuis wat op de kist geschreven en getekend en nu stond hij bedekt onder liefdevolle woorden, kleurrijke tekeningen en vrolijke zonnebloemen temidden van de familie in de uitvaartbus. Tijdens de rit naar de natuurbegraafplaats...
Verdriet om opa
Het was een markante man die was overleden, opa Cor. Hij woonde in een mooie villa, en was vooral paardenliefhebber. In zijn tuin graasden twee kleine pony’s en regelmatig spande hij deze beestjes in voor een karretje om een ritje te gaan maken over de hei. En...
Blij met de foto’s en met het boek
Jolanda’s moeder bekijkt hier van dichtbij de rozen die op de kist liggen van haar man. “Mijn moeder heeft nog maar 6 procent zicht,” zo vertelt haar dochter Jolanda. “Daarom hebben we jou gevraagd om foto’s te maken van de uitvaart van vader.” Het was te verwachten...
Wikkelgoed in the picture
Wikkelgoed maakt lijkwades. We geven kennis over dit bedrijf en welk product zij aanbieden. Bij Afscheidsmomenten zetten we dit bedrijf in the picture om met onze foto’s te laten zien hoe mooi het kan zijn om hier foto’s van te hebben.
Onze opa ligt onder de hortensia’s
Opa is overleden. Om de jongste kleinkinderen rondom deze dagen van afscheid een taakje te geven mochten ze een klusje in opa’s grote tuin doen: met een snoeischaar de dode bloemen van de hortensia’s afknippen. Opa en oma’s woonboerderij had een royale tuin en opa...
Herinneringen voor het meisje in het roze
Of ik vooral foto’s wilde maken zodat het dochtertje zich later deze dag zou blijven herinneren. Als nakomertje en jongste telg van het gezin wist eigenlijk niemand wat een meisje van zeven nu wel of niet onthoudt. Wat ze zich zou kúnnen herinneren van de dag van...
Meters armen in een groot gedeeld verdriet
Door Kristel Dallinga, fotograaf van de maand mei Manou wilde haar leven niet meer leven, terwijl ze volgens velen er gewoon míddenin stond. Er waren wel wat lastiger tijden geweest, en er was niets wat híerop duidde. Net begonnen aan haar droomopleiding, waarvoor ze...
Fotograaf niet gewenst? – Boukje Canaan
Ervaringsverhaal van Hans die foto’s liet maken tijdens de uitvaart van zijn vader Piet met een aantal foto’s
Wat kan er wel ten tijde van Corona?
Een lange erehaag met mensen die hartjes ballonnen vasthouden of een bloem leggen op de platte wagen waar ook de overledene in de kist op ligt. Extra veel kaarsjes die zijn aangestoken om te symboliseren dat er meer mensen mee rouwen, die er nu niet bij aanwezig...