Een laatste brief – gefluisterde liefde voor altijd

Soms gebeurt er iets tijdens ons werk dat je extra stil maakt. Dat je raakt tot in je kern. Dat je beseft: dit is precies waarom we doen wat we doen en meer.

Dirk van Doorn had onlangs zo’n moment. Via een overleg op Zoom vertelde hij open en met zichtbaar ontzag over een bijzonder project dat hij mocht vastleggen: een laatste videobrief van een vrouw die wist dat haar einde nabij was. Ze wilde nog één keer haar kinderen toespreken. Niet met tranen, maar met liefde. Met woorden die blijven.

“Dit zijn de laatste woorden die ik opschrijf”

Ze las haar brief voor op een plek die voor haar bijzonder was — een plek vol herinneringen, rust en betekenis. Dirk filmde het als een soort interview, met drie camera’s in verschillende standpunten. Hij was kritisch op de techniek — zoals dat hoort bij vakwerk — maar wat vastgelegd werd, ging veel verder dan beeld of geluid.

Het ging om de intentie. En wat er daarna gebeurde

Na het filmen gebeurde iets ontroerends. Op het moment dat Dirk al een camera afsloot, bleef een andere camera nog even aan. En juist toen legde hij iets vast wat je niet kunt regisseren: haar man kwam naar zijn vrouw toe, en zij gooiden elkaar een liefdevolle kus toe. Een afscheid, gevangen in een klein, teder gebaar. Alles zat erin. Liefde. Dankbaarheid. Loslaten.

Woorden die blijven

Voor Dirk was het duidelijk: deze videobrief was niet alleen waardevol voor deze familie, maar ook een voorbeeld van hoe krachtig zo’n vorm van afscheid kan zijn. “Ze zei: dit is het meest dierbare wat ik nu heb opgeschreven en het laatste wat ik zal opschrijven,” vertelde Dirk. Het raakte hem. “Ik werd er zelf ook emotioneel van. Het was zó puur.”

De video werd met zorg gemonteerd en gedeeld met de familie. Op de uitvaart zullen de aanwezigen haar woorden horen, haar zien, alsof ze nog even bij hen is. En dat is het bijzondere van dit soort afscheidsmomenten: ze overbruggen de afstand tussen leven en dood. Ze maken ruimte voor verbinding, zelfs in het loslaten.

Een uitnodiging tot herinneren

Dirk wil dit verhaal niet voor zichzelf houden. Hij merkt hoe waardevol deze vorm van afscheid kan zijn, en hij wil ook anderen helpen die een laatste boodschap willen nalaten aan hun dierbaren. Een gesproken brief, een laatste verhaal, een tastbare herinnering in beeld en geluid.

In een tijd waarin we afscheid steeds persoonlijker en bewuster vormgeven, kunnen dit soort videoportretten een diepe troost zijn. Niet alleen voor degenen die achterblijven, maar ook voor de verteller zelf — die daarmee iets wezenlijks achterlaat.

“Ik ben misschien te kritisch op mezelf,” zei Dirk bescheiden, “maar de familie was zó blij. En dat is uiteindelijk wat telt.”

Wil je meer weten over hoe zo’n laatste brief opgenomen kan worden voor jouw dierbaren?

Dirk vertelt je er graag meer over, met respect en rust. Soms is een stem, een blik, een paar woorden genoeg om voor altijd dichtbij te blijven.

Neem hieronder gerust contact op met Dirk van Doorn, een van onze leden die naast fotografie zeer kundig en handig is in video en audio bewerking.  Hij is tevens drager van het Keurmerk Afscheidsfotograaf.