Ik zie voor me hoe de aarde bovenop mij geschept wordt. Alsof ik zelf in dat graf lig. En het zand weegt zwaar op de stof die om me heen gewikkeld ligt…
Afscheidsfotograaf Margriet liet haar fantasie een loopje met haar nemen.
-En het slaat nergens op, maar bij het idee kreeg ik het Spaans benauwd.
Verder nadenkend lijkt het me ook wel een beetje koud in een wade op een baar.
En toch keek ik geïntrigeerd naar de mooie baar met wade die ik zag uitgestald op de Groene Inspiratiemarkt.
De overledene is dan makkelijk benaderbaar in de periode tussen overlijden en uitvaart, i.p.v. wanneer deze in een kist ligt.
De afgelopen jaren heb ik vaker de baar met wade gezien.
Zo was er nog één op een andere uitvaartbeurs van RememberMe. Een prachtige lichthouten baar met een hele kleurrijke wade.
Of tijdens een fotoreportage waar gebruikt werd gemaakt van een baar met naturel kleurige wade. Daar waren het juist de bloemen die voor extra kleur zorgden.
Ik raak zo aan de twijfel over wat ik voor mijn eigen uitvaart zou willen. Telkens zie ik weer andere zaken.
Het idee van in een kist komen liggen was eenmaal een gegeven. Dat is wat ik kende. Uitvaartwensen kunnen zomaar een andere wending krijgen.
Reactie van jou?
Hoe zit het voor jou? Heb je al er al eens over nagedacht hoe jij bedekt wenst te worden? Zou een baar met wade iets voor je zijn?
Of deel je mijn angst voor kou en om onder scheppen zand bedolven te worden?
Wie weet mag het idee groeien en heb ik nog voldoende tijd om er aan te wennen.
Margriet Polhout is afscheidsfotograaf bij Afscheidsmomenten en is benieuwd naar jouw mening. Geef het onder in het comentaarveld.
Ik denk vooral na over hoe mijn uitvaart toch heel respectvol kan zijn met zo goedkoop mogelijke en milieuvriendelijke materialen. Ik vind het zo jammer dat er steeds zoveel geld wordt uitgegeven aan zaken die in de grond of in de oven verdwijnen.
Ik vind een baar wel een mooi idee en een lijkwade ook. Het contact met de overledene blijft tot het laatste moment terwijl dat bij een kist voor mij eindigt wanneer de kist gesloten wordt.
Hallo Margriet, ik ben Marja Konijn van SaraMare. Ik maak al enige jaren waden van schapenwol en zijde. Kleurrijke waden maar ook heel naturel. Met bijpassende bloemen en kussens.
Mocht je voor je foto’s een wade nodig hebben of accessoires kun je ze altijd van me lenen. Zondag 15 mei sta ik op de inspiratie beurs in Valkenswaard, 11 juni op de duurzaamheidsbeurs in Grave en 2 en 3 juli in Appeltern, de beurs van RememberMe. Misschien ontmoeten we elkaar.
Ja Marja, ik heb je wederom gezien op Appeltern. Je maakt werkelijk prachtige waden en nog veel meer. Heb je de foto’s ontvangen die daar gemaakt zijn?