Op 17 november hielden we de tweede Afscheidsmomenten on Tour. In de sfeervol verbouwde neogotische Cuyperskerk aan de Markt in Sas van Gent kwamen zo’n twintig deelnemers bij elkaar om elkaar bij te praten over vernieuwingen in de uitvaartwereld.

“Dit gaat juist om het leven!” was een van de mooie reacties die we kregen op deze dag.

Wat is meest waardevol?

We begonnen met nadenken over welke vernieuwingen er zijn, of dat ook altijd verbeteringen zijn en wat voor jou persoonlijk de meest waardevolle vernieuwing is.

“Het gaat over een onderwerp waar iedereen mee te maken heeft in zijn/haar leven en wat voor veel mensen heel moeilijk is om ‘goed’ mee om te gaan naar de dag van morgen”.

Ritueelbegeleidster Chantal van de Walle vertelde over rituelen in verschillende culturen tijdens uitvaarten en waarom deze belangrijk zijn. Al eeuwen lang zijn er vooral rituelen te vinden vanuit een religie of culturele traditie. De vormen die andere culturen meebrachten naar Nederland hebben we soms geïntegreerd in onze eigen uitvaartcultuur. Vroeger deden we hier de luiken dicht en later de gordijnen tijdens de sterfdag tot aan de uitvaart. Tegenwoordig willen we meer openheid of zelfs wat vrolijkheid met een borrel i.p.v. koffietafel en de mogelijk gekleurde of geverfde kist. Al gaan we nog niet met gezang en gedans het afscheid in, als bij de Surinaamse cultuur gebruikelijk is.

“Goed dat het onderwerp van elke spreker sterk verbonden is met Afscheidsmomenten. Tegelijkertijd heeft iedereen zijn eigen specialisme hierin”.

Afscheidsfotografie

Aan de hand van door haar gemaakte foto’s, legde Boukje Canaan, afscheidsfotograaf en auteur van het boek “Dat fotografeer je toch niet!” uit waarom foto’s belangrijk zijn, waarom Boukje ze juist op die manier maakt en welke vernieuwingen zij tegenkomt tijdens haar werk als afscheidsfotograaf.

Hoe ze uit de ontmoeting met de nabestaanden vooraf of voor de ceremonie voldoende elementen ziet, die ze inzet tijdens het maken van de foto’s tijdens de uitvaart zelf. Later geven deze beelden de meerwaarde aan, die ze overlegt met de nabestaande tijdens het maken van het album.

“Het respect voor elkaar en de warmte voelden fijn. De bevlogenheid die te voelen was en hoe dit werkt bij anderen”.

Evamaria Jansen nam ons mee in de wereld van rouw. Evamaria is rouw- en psychotherapeut en schrijfster van de boeken ‘Ze zeggen dat het overgaat’, ‘Stille verhalen’ en ‘Verlieskunst’. Doodstil was het tijdens haar boeiende lezing. Ze haalde voorbeelden aan waar de meesten nog niet eerder bij stil gestaan hadden.

Zoals de term verborgen rouw. Verborgen rouw is soms moeilijk op te sporen. Een opvallend voorbeeld was een kind dat zich groot houdt en zich ontfermd voor het gebroken gezin. Het kan pas veel later aan zijn eigen rouw beginnen. Dan wordt het echter niet meer herkent als rouw, omdat het zoveel later langskomt. Er worden dan verkeerde diagnoses gesteld.

Evamaria sprak ook over gestapeld verdriet. Wanneer je iemand hebt verloren en jaren later verlies je nog meer dierbaren, dan stapelt de rouw zich op. Het wordt niet eenvoudiger om te rouwen, in tegendeel, het wordt gestapeld. Er wordt als het ware steeds tegen hetzelfde zere been geschopt en dat maakt niet weerbaarder.

Rouw op zich maakt niet weerbaarder, maar hoe je er mee omgaat kan wel een waarde zijn in je leven.

“De aangekondigde sprekers kende ik niet goed. Ze waren heel verrassend en verfrissend”.

Marc Barbé, uitvaartbegeleider bij De Geslootene Boom vertelde over zijn ervaringen. Hij sprak heel bezielt over zijn vak. Daarnaast haalde hij voorbeelden aan over hoe niet opgeleide fotografen ontzettend verkeerd bezig waren in zijn ogen; dat hij zag hoe de fotograaf seinde naar de familie om opzij te gaan, zodat hij de foto kon maken. Nu hij samen heeft gewerkt met Ilja Verstraten weet hij beter hoe het echt prettig kan gaan en kan de familie op een juiste wijze kunnen kiezen voor een gecertificeerd afscheidsfotograaf.

“Kernwoorden op deze dag: Bijzonder, gezellig, inspirerend. Verrassend, interessant, afwisselend”. Door de variatie is dit een uniek concept”.

Baby-uitvaarten

An Andries van nooitvergeten.be vertelde over haar niche, zij is de eerste uitvaartonderneming gericht op baby-uitvaarten in België. Ze was met haar sterrenauto gekomen en had een mandje mee als voorbeeld. Haar zoon Finn mocht meehelpen het mandje uit de auto te halen terwijl Boukje dit fotografeerde en uitlegde hoe ze dit aanpakte. Live uitleg bij de keuzes die zij maakt als afscheidsfotograaf om niet in de weg te lopen en wel de beste foto’s te kunnen maken.

“Bijzonder de moeite waard qua inhoud, sfeer, openheid, mogelijkheid voor ontmoeting en contact. Heel leerzaam en boeiend”.

Om te laten zien hoe uniek we zijn konden we een vingerafdruk maken met onze vingers. Ook dit gebeurt steeds vaker wanneer iemand is overleden. An vertelde nog hoe belangrijk het is om de afdruk van handjes en voetjes te maken van stil geboren kindjes.

We zetten onze eigen unieke stempel op deze wereld in kleurtjes.

“Ontmoeten brengt zoveel meer dan je van tevoren weet als je de agenda bekijkt. De presentaties hebben me eveneens veel lering en inspiratie gebracht”.

We zijn voor 2020 al bezig om verder on tour te gaan. Zo is Mariska van Gennip als partner opgestaan om te vertellen over mantelzorg en wat dat allemaal inhoudt.

Wil je graag op de hoogte gehouden worden? Reageer dan gerust onder dit blog of email ons op info@afscheidsmomenten.nl

Wat zou jij boeiend vinden om over te horen?

Verslag: Ilja Verstraten